Zeker in ons volle Nederland zal de natuur de bebouwing wel moeten opzoeken.
Dit kan tot leuke ontmoetingen leiden, maar ons soms ook voor dilemma's plaatsen.
Het was koud, zaterdag, maar de nieuwe schuiltent moest toch een keer getest worden.
Dus toen er een ijsvogel werd gespot in de Heemtuin…
Na 50 minuten flitste er inderdaad een ijsvogel voorbij, totale “zichttijd” ongeveer anderhalve seconde, verder liet ‘ie zich die dag niet meer zien.
Gelukkig is er meer te zien in de Heemtuin dan alleen ijsvogels: een groene specht kwam af en toe in het gras foerageren.
Na drie en een half uur toch maar weer terug naar de koffie en de CV thuis.
Deze week kwam een lang gekoesterde droom uit: een roerdomp goed op de foto krijgen.
Hoewel ik er de afgelopen decennia meer dan 20x eentje gezien en soms zelfs gefotograafeerd had, kwamen de foto’s kwalitatief meestal niet verder dan “bewijspixels”.
Wat een mazzel dat ik net met de camera in de aanslag langs kwam toen dit (jonge?) exemplaar volledig vrij van het riet stond te pronken.
Een topdag!
Nadat ik de poorten van de Heemtuin had afgesloten, zag ik een wat onverwacht “huisdier” naar het nabijgelegen hondenveldje in het Veldpark lopen:
Onder veel belangstelling deed de circusolifant zich tegoed aan gras, takken, distels en wilgenroosjes.
Ik had mijn camera bij de hand, met mijn Sigma 60-600mm lens.
Ik was nu erg blij met de 60mm-kant van het 60-600mm zoombereik.
Twee “persoonlijke mijlpalen” dit weekend: voor het eerst een kuifmees op de foto weten te krijgen…
…en mijn beste foto’s tot nu toe van een goudvink mannetje.
Wat een verschil kan een achtergrondkleur maken.
Gisteravond lukte het me eindelijk om een vliegende vroege glazenmaker goed tegen een groene achtergrond te fotograferen.
Het nadeel van een groene achtergrond is dat die meestal bestaat uit
bladeren of sprieten, waar de camera dan “per ongeluk” op gaat
scherpstellen.
Er zijn aan deze foto dan ook honderden mislukte pogingen voorafgegaan.
De grijze achtergrond in de tweede foto is de weerspiegeling van een
egaal wolkendek in een windstil wateroppervlak. Daar kan de camera niet
per ongeluk op scherpstellen, wat die tweede foto dan ook relatief
makkelijker te realiseren maakte.
De achtergrond op deze laatste foto is een eikenhouten vlonder, qua “moeilijkheidsgraad” tussen de twee eerdere foto’s in, maar helaas niet egaal te krijgen.
“Natuurfotografie is afzien”, wordt door veel natuurfotografen beweerd.
Hoe waar dat (soms) kan zijn bleek gistermiddag: ik wist niet dat je zo nat kon worden van een paar “geen buien” op buienradar… maar de regenboog staat er mooi op.
Altijd weer verbluffend hoe Corel PaintShop Pro mijn onderwaterfoto’s met 2 klikken (Aanpassen, Kleurbalans) automatisch weet te verbeteren.
Voor aanpassing:
En na:
Petje af!
Canon heeft onlangs een “major update” van de gratis Canon RAW bewerkingssoftware “Digital Photo Professional” (DPP) versie 4.0 gelanceerd.
Versie 4 is behoorlijk vernieuwd t.o.v. versie 3.
En met de daarop volgende “minor update” 4.1.50 worden ook meer camera’s ondersteund.
Als je een 64-bit Windows 7 of 8.1, of Mac OS X 10.8 versie hebt, zou ik DPP 4 zeker een keer proberen.
Je kunt versie 3 en 4 in Windows gewoon naast elkaar installeren en gebruiken, voor de Mac weet ik dat niet zeker.
Voor 32-bit Windows en voor oudere Mac OS X versies kun je nog steeds updates voor DPP versie 3 krijgen, op het moment van schrijven is de laatste versie 3.14.47.
Lees meer over DPP 4:
Inside canon Digital Photo Professional 4.0
DPP 4.1.50 available with support for more cameras
Om de software te downloaden ga je naar:
http://software.canon-europe.com/
Een prachtig reclame-filmpje van Canon over stadsnatuur:
Zelfde libel, verschillende posities van de fotograaf, en daardoor verschillende achtergronden:
