Zeker in ons volle Nederland zal de natuur de bebouwing wel moeten opzoeken.
Dit kan tot leuke ontmoetingen leiden, maar ons soms ook voor dilemma's plaatsen.
De exotische Rode Amerikaanse rivierkreeft krijgt steeds meer natuurlijke vijanden.
Onlangs zag ik een kuifeend een kreeft vangen en verorberen.
Andere mij bekende bekende predatoren van rivierkreeften zijn de blauwe reiger (en waarschijnlijk ook andere reigersoorten), fuut, zilver- en mantelmeeuwen, ijsvogel en ekster (en mogelijk ook andere kraaiensoorten).
Deze Mexicaanse roodmus kwam in het Oostzanerveld naast onze fietsen op het fietspad zitten.
In de lente gieren de hormonen door het lijf van veel dieren, de gelegenheid om ze te fotograferen, ze hebben het veel te druk met elkaar om op het publiek te letten.
Gelukkig hadden we gisterochtend nog tijd om even naar de Amsterdamse Waterleidingduinen te gaan, en het weer werkte goed mee.
De damhertenbronst is nog in volle gang, en overal liepen de damherten mannetjes met hun prachtige geweien te pronken.
Deze egel heeft helaas de winter niet gehaald
Met het echte herfstweer van de afgelopen dagen, schieten de paddestoelen weer de grond uit.
Deze waren vanmorgen in de Heemtuin te zien.
Ooievaars zijn meestal niet kieskeurig in hun voedselkeuze.
Toen deze ooievaar in de Osdorper Binnenpolder een buizerd op zijn prooi zag, dacht hij waarschijnlijk snel een makkelijke snack te kunnen kapen.
Maar daar dacht de buizerd duidelijk anders over…
Deze week kwam een lang gekoesterde droom uit: een roerdomp goed op de foto krijgen.
Hoewel ik er de afgelopen decennia meer dan 20x eentje gezien en soms zelfs gefotograafeerd had, kwamen de foto’s kwalitatief meestal niet verder dan “bewijspixels”.
Wat een mazzel dat ik net met de camera in de aanslag langs kwam toen dit (jonge?) exemplaar volledig vrij van het riet stond te pronken.
Een topdag!
