Inmiddels is het al weer ruim een maand geleden dat ik Dungeness bezocht.
Eén van de “omringende attracties” zijn de “listening ears”, enorme betonnen parabolische “spiegels” uit de late jaren ’30, bedoeld om het geluid sterk te concentreren en zo al in een vroeg stadium vijandelijke vliegtuigen horen aankomen over het Kanaal.
Binnen een paar jaar was deze op zich briljante techniek achterhaald, doordat vliegtuigen sneller werden en grotere afstanden over zee konden vliegen (en dus niet per se over het smalste gedeelte van het Kanaal hoefden oversteken)… maar vooral door de komst van de radar.
Door grindwinning waren ze verzakt, maar gelukkig zijn ze weer in ere hersteld, en kunnen we deze getuigen van technisch (en bouwkundig) vernuft nog steeds bewonderen.
De gaten van de grindwinning zijn volgelopen met water, en zijn nu een toevluchtsoord voor watervogels.
Tevens fungeert het water als slotgracht, zodat de listening ears helaas niet meer van dichtbij te bekijken zijn (behalve onder begeleiding van een gids, net niet toen ik daar was).
Ook mooi bij zonsondergang:
