In de buurt van Órgiva bezochten we vorige week OSelLing, een Boeddhistisch retraite centrum.
Dit is zonder twijfel een van de mooiste plekken in de wijde omgeving.
Op anderhalve kilometer boven zeeniveau gelegen, hoor je er niets dan de wind, insecten, kikkers en vogels.
Het terrein is zeer uitgestrekt, met her en der “retiros” (meditatie-huisjes), ruïnes van oude boerderijen, era’s (oude natuurstenen dorsvloeren), maar vooral veel natuur.
Onderweg naar boven zagen we een roofvogel vliegen, met zo te zien riempjes aan de poten, als van een valkenier. Nadere bestudering van een (beroerde kwaliteit) foto die ik gemaakt had toonde echter een slangenarend met een slang als prooi.
Een flinke wandeling (met regelmatige uithijgpauzes om het zuurstofniveau weer op peil te brengen) bracht ons bij de Tara, een groot beeld midden in een fraaie vijver.
Hier vonden we veel dode padden, verdronken na de paring doordat ze de “uitgang” niet konden vinden.
Kikkers zullen het in de meeste gevallen wel volhouden, maar padden verdrinken dan. Gelukkig lag de bodem vol paddensnoeren, dus de volgende generatie is veilig gesteld.
We konden het paar padden op de foto nog redden door een stuk hout op de rand van de vijver te leggen.
Volgend jaar zal een bouwkundige aanpassing zorgen dat de padden er te allen tijde zelf weer uit kunnen klimmen.
